SANA GELMEK Daha uyumadim, uyuyamazdım ki. Bu gün sabah saat beşte taksi çağırdım. Beni deniz kenarina götürmesini istedim. Düşünmem ve yanliz kalmam lazimdi. Deniz dalgaliydi, rüzgar vardi benim kalbimde de firtinalar, dalgalar vardi. Rüzgar saçlarimi okşuyordu. Sanki senin ellerindi. Sen yanimdaydin. Seninle konuştum, benim gözlerimle denize bakmani istedim. Bu yanlizlik, bu dalgalar, soğuk rüzgar, hepsi içimde vardi. Bu korku senin olupta, seni kaybetmek, seni sevipte sana ulaşamamak, seninle olupta sensiz kalmak korkusuydu. Kalbimdeki acilar, özlemler hiç tanimadiğim, bilmediğim duygular. Düşündüm, sen biliyormusun sevmek AŞK nedir acaba???? Beni ben olduğum için sevebilirmisin? Beni anliyabiliyormusun? Beni taniyormusun?? Deniz yanimda karşimdaydi. Ama baksana sonunu görebiliyormuyum, görebiliyormuyuz? Ne kadar da dalgali. Elinden tutsam suya girsek, acaba seninle beraber sonunu bulabilirmiyiz???? Suda yürüyebilirmiyiz? Bilmiyorum. O an, o dakika herşeyi seninle yapabilirdim. İçimde mutluluk vardı. Gözlerimde yaşlar, ayaklarim islanmişti. Ama üşümüyordum. İçimdeki firtinalar, bitmişti. Ellerimi denize soktum. Baktim karşimdaydi, uçsuz bucaksiz, yapayanliz. Uzaklardan sen beni çağirsaydin denize girip sana gelebilirdim. Sonu olmasada, sana elveda demek zorunda kalsamda. Beni sevmesen, anlamasanda. Sana olan özlemim o kadar çok ki. Her şeyi göze alıp sana gelebilirim, Geleceğimde.